Μεγάλη διάδοση στο Facebook έχει μια ανάρτηση που υποστηρίζει πως οι φετινές γυναικείες στολές για την τελετή αφής της Ολυμπιακής Φλόγας έχουν ως βάση εβραϊκό θρησκευτικό ένδυμα.

ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΣ: Βρε λες; Όχι ρε παιδιά αποκλείεται. Οι Έλληνες κάνουν κουμάντο.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Οι στολές για την αφή της Ολυμπιακής Φλόγας σχεδιάστηκαν με επιρροές από αρχαιοελληνικές κολώνες και κιονόκρανα, ενώ το εβραϊκό ένδυμα προσευχής που παρουσιάζεται ως η προέλευσή τους, δεν έχει καμία σχέση και η προέλευσή του ανάγεται στους βιβλικούς χρόνους. Πρόκειται για μια ακόμη αντισημιτική θεωρία συνωμοσίας.

Ανάρτηση από τη σελίδα “Επανελληνισμός των Ελλήνων”

Τι ισχύει

Η αφή της Ολυμπιακής Φλόγας γίνεται παραδοσιακά στην Αρχαία Ολυμπία και υπεύθυνη για τη διεξαγωγή της είναι η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή. Η ιστορία της ξεκινάει το 1936, για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου. Με τη βοήθεια κοίλου κατόπτρου και όπως ορίζει το τελετουργικό, την Αφή την κάνει η πρωθιέρεια στο χώρο του ναού της Ήρας (Ηραίον), στον αρχαιολογικό χώρο της Ολυμπίας. Εκεί η πρωθιέρεια ζητά τη βοήθεια του θεού του ήλιου Απόλλωνα ώστε να ανάψει η δάδα απαγγέλοντας την επίκληση. Η Δάδα είναι εμπνευσμένη από τις ραβδώσεις της κολώνας που φαίνονται σε ναούς της αρχαίας κλασσικής περιόδου.

Οι νέες ενδυμασίες που φορέθηκαν φέτος από τις ιέρειες της ήταν διαφορετικές από τις προηγούμενες τελετές. Ήταν δίχρωμες (ασπρόμαυρες), εν αντιθέσει με τις μονόχρωμες λευκές ή γαλάζιες του παρελθόντος. Τις ενδυμασίες σχεδίασε η Μαίρη Κατράντζου, η οποία έχει αναφερθεί στον συμβολισμό τους.

Νιώθω ιδιαίτερη τιμή που ήμουν μέρος αυτής της ιερής τελετής και συνέβαλα στη μεταφορά μιας αίσθησης μνημειακότητας και δύναμης, που αντιπροσωπεύει τις κολώνες που παραμένουν σύμβολο της διαρκούς επιρροής της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς. Οι ραβδώσεις των στηλών που αρχικά ήταν χαραγμένες σε μάρμαρο μετατράπηκαν με ακρίβεια σε υφασμάτινες πτυχές και σε ζωντανά σύμβολα πολιτιστικής σημασίας μέσα από την αρμονική κίνηση των ιερειών και της πρωθιέρειας.

Οι φωτογραφίες που έχουν κυκλοφορήσεις δείχνουν πως τα σχέδια των στολών έχουν στοιχεία από στήλες και κιονόκρανα ιωνικού και δωρικού ρυθμού, με κάποια επιπλέον που παραπέμπουν στον κορινθιακό ρυθμό.

Όσον αφορά το εβραϊκό ένδυμα, πρόκειται για ένα θρησκευτικό μανδύα που ονομάζεται ταλίτ (טַלִּית). Το εβραϊκό ταλίτ είναι ένα είδος παραδοσιακού εβραϊκού ενδύματος που φορούν οι άνδρες εβραϊκής θρησκείας κατά τη διάρκεια των προσευχών τους. Συνήθως είναι ένα μακρύ ύφασμα που τυλίγεται γύρω από τον λαιμό και τους ώμους και συχνά έχει κρόσσια με κόμπους στις άκρες του. Το ταλίτ αποτελεί σημαντικό σύμβολο πίστης και σεβασμού και φοριέται κατά τη διάρκεια των προσευχών και άλλων θρησκευτικών τελετουργιών. Όσον αφορά την προέλευσή του, το ταλίτ άρχισε να χρησιμοποιείται από τους Εβραίους από την αρχαιότητα, αλλά η ακριβής χρονική στιγμή εισαγωγής του στην εβραϊκή παράδοση δεν είναι σίγουρη. Οι ρίζες του μπορεί να φτάνουν πίσω στη βιβλική εποχή και να συνδέονται με εντολές που δόθηκαν στον Μωυσή (Αριθμοί 15-38, από 4ο βιβλίο της Πεντατεύχου), που καλούσαν τους άνδρες να φορούν ορισμένα ενδύματα με κρόσσια στις άκρες τους.

…ομίλησε προς τους Ισραηλίτας και είπε προς αυτούς· Να ράψουν ταινίαν εις τα κάτω άκρα των ενδυμάτων των, να θέσουν εις τα άκρα των ιματίων των κλώσμα κυανούν. Αυτό θα γίνεται εις όλας των τας γενεάς.

Αν και η εξέλιξη του ταλίτ στη σημερινή του μορφή είναι αποτέλεσμα πολυάριθμων παραδόσεων και επιρροών από διάφορες εποχές, το ρούχο αυτό έχει μια πολύ αρχαία ιστορία στον εβραϊκό πολιτισμό που ανάγεται στους βιβλικούς χρόνους. Περίπου η μορφή που έχει σήμερα έχει οριστικοποιηθεί κάποια στιγμή στα 1000 μ.Χ.

Συμπέρασμα

Οι στολές για την αφή της Ολυμπιακής Φλόγας σχεδιάστηκαν με επιρροές από αρχαιοελληνικές κολώνες και κιονόκρανα, ενώ το εβραϊκό ένδυμα προσευχής που παρουσιάζεται ως η προέλευσή τους, δεν έχει καμία σχέση και η προέλευσή του ανάγεται στους βιβλικούς χρόνους. Πρόκειται για μια ακόμη αντισημιτική θεωρία συνωμοσίας.