ΔΕΝ βρέθηκε γραπτό κείμενο 7270 ετών στην Καστοριά

You are currently viewing ΔΕΝ βρέθηκε γραπτό κείμενο 7270 ετών στην Καστοριά

Πρόκειται για μια είδηση που επανέρχεται τακτικά στην επικαιρότητα και υποστηρίζει πως ένα γραπτό κείμενο 7270 ετών που βρέθηκε στη Καστοριά, ανατρέπει τα ιστορικά δεδομένα και αποδεικνύει πως οι Έλληνες ήταν οι πρώτοι που χρησιμοποίησαν αλφάβητο.

Στο pronews.gr πρόσφατα και στο newsbeast.gr, filonoi.gr και πολλά άλλα παλιότερα, διαβάζουμε:

Ποια είναι η αλήθεια;

Στα ellinikahoaxes.gr, διαβάζουμε πως σύμφωνα με την έρευνα του κυρίου Σαραντάκου, ο μύθος αυτός, ότι δηλαδή το ξύλο που βρέθηκε στο Δισπηλιό Καστοριάς, είναι πινακίδα και τα χαράγματα που έχει επάνω, είναι γράμματα, δε γίνεται να είναι έτσι γιατί, αν παρατηρήσεις τις φωτογραφίες της πινακίδας που υπάρχουν δε μπορείς να ξεχωρίσεις που και πως εντόπισε ο κ. καθηγητής το καθένα από τα 11 σύμβολα που διέκρινε. Δείτε τις φωτογραφίες και την πρώτη στήλη των συμβόλων όπου παρατίθενται 11 σήματα από την πινακίδα, σε αντιπαραβολή με σύμβολα της Γραμμικής Α και Β και καταχρηστικά κάνουμε λόγο για “πινακίδα”, όρο που υποβάλλει την ιδέα ότι βρέθηκε μια επιφάνεια προορισμένη για γραφή, ενώ στο γυμνό μάτι το εύρημα μοιάζει περισσότερο με ένα κομμάτι ξύλο που έχει πάνω του χαράγματα.

Ο ίδιος ο καθηγητής κύριος Γιώργος Χουρμουζιάδης (απεβίωσε το 2013) σε νεότερη συνέντευξή του (2009) δήλωσε:

Με ρωτάνε που είναι η πινακίδα… Όχι για να εκτιμήσει κανείς το εύρημα αλλά για να σχολιάσει το θέμα της μοναδικότητας του Ελληνικού πολιτισμού, των Ινδοευρωπαίων… Θα μου επιτρέψετε να πω… Ό,τι έχει γραφεί για την πινακίδα είναι βλακεία, με μεγάλο Βήτα και δύο γραμμές από κάτω! Μερικοί διάβασαν και το όνομα της Καστοριάς εκεί μέσα… Αυτό δεν είναι βλακεία… Αν υπάρχει ιεράρχηση είναι ηλιθιότητα!

 

Γ. Χουρμουζιάδης από την πρώτη στιγμή υπογράμμιζε ότι είναι απίθανο να διαβαστεί η πινακίδα, διότι, όπως εύστοχα λέει σε μια συνέντευξή του (Βήμα, 1999): «για να αποκρυπτογραφήσει κανείς ένα κείμενο πρέπει δίπλα στα “σήματα” ή στα ιδεογράμματα να υπάρχει και κάτι το οποίο να του είναι ήδη γνωστό, όπως συνέβη με τον Σαμπολιόν και τη Ροζέτα, όπου επάνω στην πέτρα ήταν χαραγμένα σε αντιστοιχία τρία κείμενα: το ιερογλυφικό, το ελληνιστικό και το δημοτικό. Στην έφυδρη όμως πινακίδα του Δισπηλιού, στην πινακίδα δηλαδή που παρέμεινε στον βυθό της λίμνης 7.500 χρόνια, δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα». Ολόκληρη η έρευνα του κ. Σαραντάκου εδώ.

Τέλος, στο skeptikon.wordpress.com, διαβάζουμε πως η πινακίδα του Δισπηλιού είναι ένα από τα αρχαιολογικά ευρήματα των ανασκαφών στον προϊστορικό οικισμό της λίμνης του Δισπηλιού στην Καστοριά. Ο οικισμός ανακαλύφθηκε τυχαία το 1932 από τον καθηγητή Αντώνιο Κεραμόπουλο. Το 1992, μετά από 60 χρόνια, ξεκίνησαν αρχαιολογικές ανασκαφές υπό τον καθηγητή προϊστορικής αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Γεώργιο Χουρμουζιάδη. Η πινακίδα είναι ξύλινη, και η χρονολόγηση με C14 έδειξε ότι πρέπει να δημιουργήθηκε στο 5260 π.Χ.

Με αφετηρία αυτό το αναμφισβήτητα σημαντικό για την αρχαιολογία εύρημα, ξεκίνησε ένας χορός δημοσιευμάτων (τα οποία με την διάδοση του διαδικτύου στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια πολλαπλασιάστηκαν) που προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν την πινακίδα του Δισπηλιού ως τεκμηρίωση διαφόρων φαντασιώσεων.

Ο θόρυβος γύρω από την πινακίδα του Δισπηλιού είναι άλλη μια προσπάθεια των «ελληνοκεντρικών» συμπολιτών μας να πείσουν τους εαυτούς τους ότι ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός είναι ο αρχαιότερος και ο τελειότερος που υπήρξε ποτέ στη γη, ότι η ελληνική γλώσσα είναι η σπουδαιότερη και η πλουσιότερη στον κόσμο, και ότι οι ίδιοι, μόνο και μόνο επειδή έτυχε να γεννηθούν σ’ αυτόν εδώ τον τόπο και να μιλάνε αυτήν εδώ τη γλώσσα, δικαιούνται να βλέπουν όλους τους άλλους λαούς αφ’ υψηλού και να τους θεωρούν κατώτερους. Έτσι φαίνεται πως αναπληρώνουν το κενό που υπάρχει μέσα τους λόγω του συμπλέγματος κατωτερότητας που τους διακατέχει επειδή όλη την ώρα συγκρίνουν τη σύγχρονη Ελλάδα με την αρχαία, ή με τα κράτη του δυτικού κόσμου, που τα βλέπουν συνήθως με φθόνο.